Article 24
Είναι μερικές στιγμές στη ζωή του καθενός, μοναχικές, που φαίνονται κομμένες στα δικά του μέτρα μόνο, όπως ένα γάντι το φοράς σε ένα χέρι και όχι σε δύο. Στιγμές που δεν μοιράζεσαι με κανέναν, που...
View ArticleArticle 23
Παρατηρώ τελευταία πόσα μαγαζιά μανικιούρ-πεντικιούρ ανοίγουν. Δεν είναι παράξενο με όλη αυτή την επιθετικότητα που υπάρχει ότι χρειάζεται να μας λιμάρουν τα νύχια.
View ArticleArticle 22
Θα έρθει η εποχή που θα θυμόμαστε με ζεστασιά τα κρύα μας τα σπίτια. Τα γάντια μας που έδειχναν το φωτεινό φεγγάρι και τα κασκόλ που αγκάλιαζαν τους ώμους μας με χάρη. Εγώ πάντως συνήθισα του μπουφάν...
View ArticleArticle 21
Αν ακούσω τις ειδήσεις, μια σειρά από κακοτεχνίες είναι ο ερχομός της άνοιξης. Σκίζονται τα κλαδιά στις αμυγδαλιές και βγαίνει έξω η γέμιση, θα έρθουν τα χελιδόνια με άβαφη κοιλιά.
View ArticleArticle 20
Καμιά φορά βλέπω στον ύπνο μου ότι γράφω. Κάτι καλό, κάτι που μου αρέσει. Ψάχνω τις λέξεις στον ύπνο μου, τις βρίσκω, τις βάζω στη σωστή θέση. Όταν ξυπνάω, σκορπίζονται, όπως χτυπάς κάτω το πόδι σου...
View ArticleArticle 19
Η είδηση με το σκύλο που μου έστειλες είναι ο μεγάλος μου φόβος, οι άνθρωποι, μάλλον πολλοί άνθρωποι, μισούν τα σκυλιά, και κάθε φορά που βγαίνω έξω με το σκύλο μου, φοβάμαι πως κάποιος θα τον...
View ArticleArticle 18
Το καράβι για την Κέρκυρα πάντα το βαριόμουν, ήταν κι αυτή η τεράστια βαλίτσα που έσερνα, από τις πολλές διαδρομές είχαν φθαρεί όλες οι ρόδες. Κι όμως, από τη στιγμή που ανέβαινα στο πλοίο και καθόμουν...
View ArticleArticle 17
«Είναι κλειστός ο δρόμος», λέει κι εγώ νομίζω ότι μιλάει στον αέρα. Δεν ξέρω αν κατέβηκε από το λεωφορείο και περπατάει κι αυτός μαζί με το μπουλούκι. «Κάτι γίνεται», λέει με σπαστά Ελληνικά και...
View ArticleArticle 16
Ένας λόγος για τον οποίον μου αρέσουν τα πολύ σύντομα κείμενα, ακόμη και αυτά της μίας αράδας, είναι γιατί η κενή σελίδα γύρω τους λειτουργεί σαν προβολέας που φωτίζει τις λέξεις· τη σιωπή σκίζει μια...
View ArticleArticle 15
Για εμένα που τρώω τα νύχια μου η σκέψη να κόψω αυτή τη συνήθεια μένει πάντα μια σκέψη και μια καλή πρόθεση. Γιατί όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή, υποκύπτω όπως ο τζογαδόρος στο καζίνο. Θα σας εξηγήσω...
View ArticleArticle 14
Tο νόημα της ζωής δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, αυτό που μπορεί να αποκαλυφθεί είναι οι ζωές των ανθρώπων, όπως δεν μπορείς να μυρίσεις την ίδια τη φωτιά παρά μόνο αυτό που καίγεται.
View ArticleArticle 13
Όταν κρίνεις τους ανθρώπους, κρίνεις τα φαινόμενα γιατί οι άνθρωποι ενσαρκώνουν φαινόμενα. Όπως μιλώντας για τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, δεν αναφέρεσαι στο νερό, στη συγκεκριμένη σύσταση τη δεδομένη...
View ArticleArticle 12
Κατεβαίνοντας ένα απόγευμα με το αυτοκίνητο από τη Χώρα είδα ένα εκκλησάκι από αυτά που χτίζουν στην άκρη του δρόμου για τα θύματα των τροχαίων. Ήταν στολισμένο με μια φρέσκια ανθοδέσμη και μια...
View ArticleArticle 11
Εκείνο το καλοκαίρι έκανε κάτι παράξενο. Κατέβασε τα χειμωνιάτικα από το πατάρι, όπου τα είχε κρύψει μόλις την άνοιξη, σιδέρωσε τις ζακέτες του, ξετύλιξε τους λαιμούς απ’ τα ζιβάγκο, τέντωσε τα κασκόλ,...
View ArticleArticle 10
Καθόμαστε οι τρεις μας γύρω από το πλαστικό τραπέζι στην αυλή και πίνουμε καφέ. «Να έρθεις πιο νωρίς την άλλη φορά», μου λέει η Ιβάνα. «Να μην έχει νυχτώσει». Ρουφάει ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο που...
View ArticleArticle 9
Οι οξείες με τα χρόνια γέρνουν, γίνονται περισπωμένες, μέχρι που θα μας σκεπάσουν σαν κουβέρτες.
View ArticleArticle 8
Ήταν μελαψός και έσπρωχνε ένα καλοριφέρ μέσα σε ένα καρότσι, όχι για να ζεσταθεί, δεν ζεσταίνεται κανείς με ένα τέτοιο καλοριφέρ, φαινόταν ότι από τα σκουπίδια το είχε μαζέψει. Το έσπρωχνε με κόπο,...
View ArticleArticle 7
Σ'αυτήν εδώ την έρημο υπάρχουν κάποιοι που ποτίζουν τα λουλούδια τους, έτσι όταν βρέχει, οι γλάστρες πλημμυρίζουν, γιατί εδώ τα λουλούδια πρέπει να είναι ξερά, στεγνά, σχεδόν σκελετωμένα, αλλιώς...
View ArticleArticle 6
Ήταν Ιανουάριος όταν άρχισα να νιώθω συμπάθεια για τους εχθρούς. Μια μέρα, περνώντας έξω απ'το διαμέρισμά τους, δεν ένιωσα όλα μου τα εντόσθια να γυρίζουν ανάποδα, τα δόντια μου να κροταλίζουν, τα...
View ArticleArticle 5
Δεν έχω εγώ κυνόδοντες, δύο κοπτήρες έχω, δεν είμαι δράκος φοβερός, φωτιές να βγάζει η μύτη μου σαν δυο μπικ αναπτήρες. Θα 'θελα να σηκώνω κύματα, να κλέβω τα διόδια κι από το στόμα μου να περισσεύουν...
View Article
